Begin december. Afgelopen jaar ben ik vooral bezig geweest om terug te kijken op een pijnlijke ervaring die ik eerder dit jaar had. Ik draai er al een tijdje omheen, maar het verleden wil maar niet veranderen. Ik ben mezelf een beetje zat. Hier zit echt geen beweging in. Even iets anders, iets voor mezelf, iets dat niet over het verleden gaat, … de Oud & Nieuw workshop van Mannenwerk ziet eruit als een welkome afwisseling. Ik ga er heen om mezelf een beetje te vermaken, want daar heb ik op dit moment vooral behoefte aan: even ‘niets moet, alles mag’.
Al op de eerste avond, bij het kennismakingrondje, word ik geconfronteerd met een keus die ik onbewust maak, een keus waarin ‘moeten’ een belangrijke rol speelt. Ik heb mezelf een beetje geforceerd door naar iedereen héél aandachtig te luisteren. Omdat ik vind dat dat hoort, ook als je je aandacht er eigenlijk niet bij kan houden. Resultaat: ik ben na afloop doodmoe. Het is even schrikken dat ik bij een ‘eenvoudig’ kennismakingsrondje in een groep al zo bezig ben met moeten, terwijl ik mezelf juist vrij had gegeven voor deze workshop. Nu kom ik er ‘toevallig’ achter, maar hoe vaak zou ik dit wel niet op een willekeurige dag doen? Enfin, de workshop is begonnen. Niets moet, alles mag.
Het programma van de workshop kent structuur maar de inhoud creëer je als deelnemer zelf. Of de workshop je niets of heel veel zal brengen, hangt uiteindelijk dus helemaal van jezelf af. Een concept dat mij aanspreekt: ik ben zelf in charge. Op de tweede dag van de workshop heb ik er ’s ochtends voor gekozen mezelf een beetje af te sluiten voor al die inkomende verhalen en emoties van anderen. Het moet tenslotte wel leuk blijven. Ik heb zin om een beetje oppervlakkig aanwezig te zijn. Ik kom de dag goed door. Onaangeraakt kijk ik soms naar mannen om me heen die afdalen in soms diepere emotionele lagen. Knap, denk ik, maar ik hoef even niet. Ik ben blij met mijn keus, want niet meegaan met wat -in mijn beleving- van je verwacht wordt in zo’n groep, is voor mij een stapje vooruit, ook al betekent dit dat ik de veilige keus maak om mezelf maar tot op zekere hoogte te laten zien. Ergens aan het einde van de middag doe ik een kleine ontdekking bij mezelf. De keus die ik gemaakt heb, komt met een prijs: ik maak geen contact met de mannen om mij heen. Ik zie iemand tegenover me gevoelsmatig van alles meemaken en ik kijk er naar zonder enige betrokkenheid. Ik kijk alsof ik er zelf niet bij ben, alsof ik me in een geïsoleerd klein wereld van mezelf bevind, waaromheen het leven zich verder afspeelt. En dan voel ik uiteindelijk toch iets: ik voel dat ik dit niet wil.
De volgende dag laat ik ‘het’ dus maar over me heen komen. Ik voer een tweegeprek met iemand die ik al van voor de workshop ken. Mijn gesprekpartner toont zich aan mij op een wijze die ik niet eerder gezien heb. Ik kan niet anders dan ontroerd raken. Innerlijk bedank ik hem ..én mezelf voor de blik achter de gebruikelijke schermen. We kijken elkaar even diep aan; ja, dit is contact maken. Ik ben daarna even in een jubelstemming die zich vertaalt in een schaterlach waarvan ik de rest van de groep een halve minuut lang laat meegenieten. (Nee, geen schaamte). Ik heb de smaak te pakken gekregen. Later die dag en ook de dag erna ga ik wat actiever experimenteren met dat gekke ding in mijn buik: gevoel. Ik probeer twee dagen lang mijn gevoel niet routinematig weg te drukken, maar toe te laten.
Ik ontdek weer wat nieuws: achter mijn emoties komt een gevoel van levensvreugde tevoorschijn. Als een soort prijs die ik mag ophalen na wat ‘vuil werk’ gedaan te hebben.
Op nieuwjaarsochtend ben ik onbedoeld te vroeg op. Ik loop alleen door een leeg bos en voel van alles in me omgaan. Ik voel me echter vooral gelukkig, gewoon met mezelf en het moment. Geen kick of euforie, maar een hele rustige blijdschap. Heel lekker om zo een nieuw jaar in te lopen.
Ja, ik was even vergeten wat mannenwerk kan betekenen. Voor mij was het dit keer helemaal right time, right place, right people. Mannenwerkers, bedankt hiervoor!
Oh ja, en het Oudjaarsfeest was vet gaaf cool !
Oud & Nieuw workshop