Vooraf twijfelde ik of ik me wel of niet zou inschrijven voor dit weekend. Zou het wel iets voor mij zijn, vroeg ik me af! Kon ik er wel voldoende halen? En wat wilde ik eigenlijk halen? Enne… wat moest ik brengen? Allemaal vragen die mijn twijfels veroorzaakten. Toch heb ik mijn twijfels opzij gezet. Wat ik wel wist was dat ik iets moest ondernemen om niet in mijn eigen dagelijkse cirkeltje te blijven ronddraaien. Na een relatiebreuk was ik het spoor bijster.
Gevoelens, emoties en gedachten cirkelen al maanden door mijn hoofd en mijn lichaam maar ik kon dit alles niet goed plaatsen.
Het Mannenweekend heeft voor mij deze cirkel doorbroken door mij goed te laten kijken en ervaren wat echt belangrijk is op dit moment in het Hier en Nu. Voor mij was dit alles zo verhelderend en duidelijk. Mijn eigen mist is opgetrokken en mijn spoor heb ik weer gevonden. Loslaten was mijn verlangen voor en van dit weekend. Mijn ‘ontdekking’ van loslaten en omarmen van mezelf was mijn uitkomst op zondagmiddag om zo ook anderen te kunnen omarmen en weer te kunnen loslaten en het leven Nu te omarmen.
Ik heb ervaren dat ik teveel in het verleden en in de toekomst leef(de) en te weinig geniet van de momenten van het Nu. Dit probeer ik nu in het dagelijks leven te keren door meer na te gaan wat ik nu echt voel, denk en ervaar. Hierdoor voel ik me krachtiger maar ook rustiger worden, een innerlijke rust die zelfs mijn omgeving opmerkt. Mijn collega’s op mijn werk bemerken mijn toegenomen relativeringsvermogen (zonder dat ik onverschillig word) en mijn heldere kijk op complexe situaties.
Een weekend met allemaal mannen met verschillende achtergronden, leeftijden, geschiedenissen, verhalen etc. maakten het voor mij heel bijzonder. De authenciteit van de begeleiders hebben diepe indruk op mij gemaakt en mij gesterkt in mijn Zijn. De oprechte warmte en aandacht die er voor elkaar was heb ik als uniek en bevrijdend ervaren. Dit alles heeft mij geïnspireerd om echt in het Nu te leven.
Nico